Уладзімір Някляеў

[ Новые сообщения · Участники · Правила форума · Поиск · RSS ]

Страница 1 из 1
1

Архив - только для чтения

ФОРУМ » Основное. (с) ANTREKOT » БИБЛИОТЕКА. То, что на слуху » Уладзімір Някляеў (Вершы)

Уладзімір Някляеў

tania-potapova

Дата: Среда, 14.01.2009, 23:01 | Сообщение # 1

Кленовый

Группа: Администраторы

Сообщений: 301

Репутация: 3

Статус: Offline

ЗВЕР
Помні ўсіх - i нікога не помні.
Ідучы ў нікуды,
Толькі ты, што праходзіш па полі,
Засяваеш сляды.
Знай пра ўсё - і нічога не ведай.
Ідучы наўздагад,
Толькі ты, што праходзіш без следу,
Не павернеш назад.
Пасярод мітусні і зняверу,
Між бязладдзя ўсяго
Ты адзін усміхаешся зверу
За самога яго.

Этого не понять тем, кто по должности обязан...

tania-potapova

Дата: Среда, 14.01.2009, 23:02 | Сообщение # 2

Кленовый

Группа: Администраторы

Сообщений: 301

Репутация: 3

Статус: Offline

ВОЛЯ
Здабыў я ўрэшце волю на зямлі.
Сябры былі.
Каханыя былі.
Іх стала меней.
Адзіноты - болей...
I гэта ўсё, бадай, што я займеў ад волі.

да зместу

ЛЕБЕДЗЬ
У горадзе, што спрэс спавіты дротам,
Сляпая, ад сцяны і да сцяны,
Да адзіноты мкнецца адзінота
I набывае голас драцяны.
Яна крычыць, як металічны лебедзь!..
Таварышу званю, кажу: "Як-небудзь
Спаткаемся...".
I кажа ён: "Звані",-
З уласнай адзінотай дзень пры дні.
I пуста так - як вецер дзьме трубою...
Сваю бяду рукамі развяду
I сам сябе спытаю: "Што з табою?".
Плячом пацепну.
Трубку пакладу.

да зместу

СТАН
Як прывіды,
як сны пра сны,
як здані
Душу маю
пакінулі жаданні.
Як пры пажары выбягаюць з дому,
Яны з мяне - натоўпам! прэч!
Нікому
Казаць пра тое нельга - я кажу:
Нібы жабрак абкрадзены, дрыжу
Сярод руін на шэрым папялішчы,
Дзе ў коміне сіроцкі вецер свішча
I гоніць, круціць попел, сажу, дым...
З усімі так?..
Ці так са мной адным?..

Этого не понять тем, кто по должности обязан...

tania-potapova

Дата: Среда, 14.01.2009, 23:03 | Сообщение # 3

Кленовый

Группа: Администраторы

Сообщений: 301

Репутация: 3

Статус: Offline

БРЫТВА

Прыгнечанасць часу, разгубленасць часу і страх -
Нібыта ў сяброўскіх,
нібыта ў варожых вачах.

На ранку галюся. Баюся. Прад люстрам стаю -
Разгубленасць мрою,
прыгнечанасць трызню сваю.

Час тахкае ў скроні.
Над бітваю дыбіцца бітва.
Цяжэе ў далоні
Вайсковая бацькава брытва.

Шалею ад болю. Не трэшчына ў часе - разлом.
Кроў кліча на волю...
Упоперак горла - лязом.

Этого не понять тем, кто по должности обязан...

tania-potapova

Дата: Среда, 14.01.2009, 23:11 | Сообщение # 4

Кленовый

Группа: Администраторы

Сообщений: 301

Репутация: 3

Статус: Offline

УСПАМІН ПРА БЕЛАРУСЬ
НАД МАГІЛАЙ МАРЫНГЕЙМА
Геній Купалы і Коласа геній
Дзякуй, што даў нам... Але заклінаю:
Госпадзі! Сіла твая незямная!
Дай ты нам хоць аднаго Марынгейма!..
Хай у чатыры бакі пастраляе.

Этого не понять тем, кто по должности обязан...

Ёжик

Дата: Среда, 29.09.2010, 20:31 | Сообщение # 5

Ёж птица гордая

Группа: Администраторы

Сообщений: 774

Репутация: 6

Статус: Offline

ДЫМ

Як дым -
зямное на зямлі;
Як тым, што і да нас жылі,
I будуць жыць пасля.

У спраты прыбярэ зямля
Наш боль, што высахне асотам,
Адчай, што згоркне палыном
I зорным змелецца млыном.

I ўсё. I тое ж будзе потым,
Як і раней, як перад тым:
Адчай і боль з крывёй і потам, -
як дым.

А с утра безголова от короткого слова на стекле электрички...
И что сегодня джа даст нам станет горьким лекарством.С песней по жизни...

Ёжик

Дата: Среда, 29.09.2010, 20:31 | Сообщение # 6

Ёж птица гордая

Группа: Администраторы

Сообщений: 774

Репутация: 6

Статус: Offline

АГОНЬ

Спапяліўшы былое ў былым,
Стаўшы ценямі,
зданямі,
снамі,
Мы сабе ўспамінаемся самі,
Як агню ўспамінаецца дым.

Ёжик

Дата: Среда, 29.09.2010, 20:33 | Сообщение # 7

Ёж птица гордая

Группа: Администраторы

Сообщений: 774

Репутация: 6

Статус: Offline

НАСЦЕЖ

Зрэшты, жыцце як жыцце.
Варта было нарадзіцца.
Падае светла лісцё.
Ціха крыніца бруіцца.

Сінія градзіны сліў,
Ветразь на чоўне рыбачым,-
Хто не народжаны быў,
Той аніколі не ўбачыць.

Радуйся! Зорныя дзверцы
Насцеж - табе аднаму.
Зрэшты, не страшна памерці.
Незразумела, чаму.

Ёжик

Дата: Среда, 29.09.2010, 21:03 | Сообщение # 8

Ёж птица гордая

Группа: Администраторы

Сообщений: 774

Репутация: 6

Статус: Offline

БРЫТВА

Прыгнечанасць часу, разгубленасць часу і страх -
Нібыта ў сяброўскіх,
нібыта ў варожых вачах.

На ранку галюся. Баюся. Прад люстрам стаю -
Разгубленасць мрою,
прыгнечанасць трызню сваю.

Час тахкае ў скроні.
Над бітваю дыбіцца бітва.
Цяжэе ў далоні
Вайсковая бацькава брытва.

Шалею ад болю. Не трэшчына ў часе - разлом.
Кроў кліча на волю...
Упоперак горла - лязом.

tania-potapova

Дата: Понедельник, 04.10.2010, 21:42 | Сообщение # 9

Кленовый

Группа: Администраторы

Сообщений: 301

Репутация: 3

Статус: Offline

УСПАМІН ПРА БЕЛАРУСЬ
НАД МАГІЛАЙ МАРЫНГЕЙМА
У меня на стене был написан большими буквами wink

Этого не понять тем, кто по должности обязан...

tania-potapova

Дата: Понедельник, 04.10.2010, 21:45 | Сообщение # 10

Кленовый

Группа: Администраторы

Сообщений: 301

Репутация: 3

Статус: Offline

В смысле дома на обоях biggrin

Этого не понять тем, кто по должности обязан...

ФОРУМ » Основное. (с) ANTREKOT » БИБЛИОТЕКА. То, что на слуху » Уладзімір Някляеў (Вершы)

Страница 1 из 1
1